Supercourgettes en koffieprut

We zijn nu alweer een maandje verder, en ook de tuin groeit en bloeit lekker door. Terwijl ik eerder in het jaar de tuin rustig een paar dagen zijn ding kon laten doen, moet ik nu opletten om het allemaal niet uit de hand te laten lopen! Niet alleen onkruid moet er bijgehouden worden, maar ook het oogsten moet op tijd gebeuren zodat we altijd jonge groentes eten, die gewoon veel lekkerder en sappiger zijn dan doorgeschoten reuzegroentes.
Ook sommige kruidenplanten die in het voorjaar nog zo fris en lichtgroen waren lijken nu hun beste tijd te hebben gehad en hebben het af en toe nodig om flink teruggesnoeid te worden. Hierdoor (hoop ik.. tot nu toe in iedergeval wel) lijken ze weer frisse nieuwe groene scheutjes te maken die veel frisser ogen, en ook veel smakelijker zijn om op te eten.
Verschillende plekken in de moestuin zijn nu leeg, ook omdat de nieuwe lading spinazie en wortelen die ik in wat lege vakjes had gezaaid allemaal zijn opgegeten! en niet door mij... Goed, nu het weer wat heter en een stuk droger is ga ik het gewoon nog een keer proberen, in de hoop dat er nu veel minder hongerige slakken zullen zijn.

Maar niet alleen de slakken hebben genoten, wij ook! Ondertussen zijn de peulen helemaal opgegeten en de planten zijn er uit gehaald. Ook de doperwtplanten hebben alles gegeven wat ze konden en hebben weer een plekje vrijgegeven. Heb ik de doperwten al eens laten zien?

Pea's in a Pod

Lief he, zo allemaal op een rijtje. Hele leuke planten, en deze gaan volgend jaar ook zeker weer terug komen.
Nu ze weg zijn is het wel weer de vraag, wat zal ik met die plekjes doen? Daar ben ik nog niet helemaal over uit, en zodoende is het toch wel wat leger aan het worden in de tuin.

Maar een paar nieuwe plantjes heb ik wel, en doen het ook best lekker. Ten eerste de snackkomkommerplant! Ik heb er twee, en ze hebben allebei een mooie bamboe-tipi gekregen om tegenaan te groeien. De volgende foto is wel alweer enige tijd oud want op dit moment komen ze allebei al voorbij de top!

Snackkomkommers met tipi's

 Als bewijs dat ze zich best lekker voelen zijn ze al flink bezig met hun vruchtjes! Allebei de planten hebben al aardig wat bloemen, en ook een paar mini-minisnackkomkommertjes:

mini-minikomkommer

Heel erg benieuwd hoe deze verder gaan groeien en of ze lekker zullen zijn.
Tegelijkertijd met deze twee heb ik ook een pompoenplant gekocht. Ik had werkelijk geen flauw idee of en hoe hij zal gaan groeien, en hoe groot hij zou worden. Maar na een week of wat bleek wel dat hij niet echt heel happy was. Dit was op zich ook wel logisch omdat de grond niet optimaal is waar ik hem neerzette. Hij maakte wel mooi nieuwe blaadjes, maar tegelijkertijd werden evenveel blaadjes weer geel en stierven af. Dit kan kennelijk duiden op stikstoftekort, en vooral na zoveel regen kon dit best wel eens het probleem zijn. Dit was dus het moment om het nut van koffieprut te testen! Kennelijk een goede remedie tegen stikstofarmoede. Nou het resultaat mag er zijn:

Pompoen

Zoals te zien zijn de blaadjes weer mooi groen, en is hij druk bezig met hele mooie gele bloemen (die mogen dan wel weer geel zijn).
Deze truc ga ik zeker onthouden, ook voor volgend jaar als de zomer weer zo nat is.

Nieuwe dingen die ik verder nog heb zijn de vijf suikermaisplantjes:

kleine moestuinbakjes juli

Er zit nog een kool erachter die lekker aan het groeien is. Mocht deze de mais in de weg gaan zitten verkies ik toch de mais.. sorry kool. De suikermais planten zouden elk een paar kolfjes moeten gaan leveren. Dit is dus ook weer helemaal onbekend terrein voor mij, maar tot zover vind ik ze leuk staan en zijn ze zeker goedgekeurd, ook voor volgend jaar. Overigens kan je ook nog een paar potten met kruiden zien staan aan de linkerkant. Ook dit is een beetje een experiment. Ik wilde eens zien hoe ze het in een pot gaan doen en of dan de groei ervan een beetje binnen de perken blijft terwijl ik wel nog steeds genoeg ervan kan blijven oogsten. Tot nu toe doen de meeste het wel redelijk goed, maar de salie is behoorlijk ongelukkig in een potje.
Welke ook links staat maar net niet op de foto te zien is is mijn tomatenplant!

Tomaatjes

Het zijn er eigenlijk twee. De plant op de foto heeft mijn moeder zelf gezaaid en is een zeer sterke gezonde grote plant geworden. Hij staat eigenlijk helemaal niet op de goede plek, maar doet het ontzettend goed! Vooral vergeleken met een tweede plant die ernaast staat. Deze had ik gekocht als plantje, maar heeft het nooit goed gedaan. Wel hangen er toch nog twee tomaatjes aan. Dat is het lieve van tomatenplanten. Ook al zijn ze op sterven na dood, ze zullen al hun laatste krachten in hun tomaatjes blijven stoppen!

Goed, tot zover de nieuwe aanwinstjes. Tijd voor wat leuke oogstfototjes. Deze heb ik net geoogst uit de tuin, eigenlijk net op tijd want hij had niet veel groter moeten worden:

Patty Pan Squash!

Een prachtige superverse patty-pan courgette. En er komen nog meer aan:

Ook aan de plant erachter hangen nog een aantal kleintjes. Ik heb geen flauw idee hoe ze smaken, maar ik ga deze lekker vullen en in de oven gooien.

Bij deze was ik wel.. ahum.. iets.. te laat:

oeps..

How did that happen!! Twee dagen ervoor was hij echt nog niet zo groot!! Hij zal wel niet zo lekker meer zijn, maar ook deze ga ik lekker vullen met gehakt, tomaatjes, lekkere kruiden mozzarella (en courgette natuurlijk) en hopelijk is hij dan nog goed te eten.

Ondertussen zijn ook alle uien uit de grond gehaald. De eerste paar heb ik zo vers uit de grond gehaald en gelijk gebruikt. Ze zijn dan heel mals en sappig en helemaal niet sterk van smaak, eigenlijk kunnen ze zo rauw gegeten worden. Hier schoongemaakt en klaar voor gebruik:

Verse uitjes

De rest had ik in de grond laten zitten totdat ik ze nodig had, maar al snel was het duidelijk dat ik ze niet allemaal op kreeg voordat het tijd werd dat ik ze eruit haalde. Degene waar ik niet aan toe kwam begonnen hun loof te laten hangen en verdorren en ik liet ze toen nog twee weken drogen in de grond. Vervolgens haalde ik ze er voorzichtig uit met een schepje en vlocht ik ze samen met een veter tot een uienvlecht en hing ik ze binnen op om te drogen. Hetzelfde deed ik met de laatste lichting uien die ook hun loof lieten hangen. Ziehier de laatste uivlecht, een beetje rommelig maar het voldoet, ik had uiteindelijk ook niet veel uien meer over om mee te vlechten:

uivlecht

Goed, dat was dus op zich een geslaagd experiment, maar nu nog afwachten hoe de uitjes smaken na het drogen binnen.

Er is nog zoveel te vertellen! Ik kom altijd tijd tekort om alles te laten zien en te melden, maar wellicht dan de volgende keer. Het is al een verwennerij dat er zoveel te vertellen valt, terwijl ik eerst helemaal niets van de hele moestuin had verwacht. Soms voelt het alsof het me allemaal uit de klauwen loopt. Besteed ik te weinig tijd aan de moestuin? Had ik er meer uit moeten halen, en meer met de ruimte moeten doen? Maar als ik dan kijk naar wat ik er tot nu toe allemaal uit heb gehaald, en hoeveel lol het me heeft gegeven dan mag ik toch heel tevreden zijn! Op naar de nazomer!

Oogsttijd

We zijn alweer halverwege het jaar. Langzamerhand beginnen er stukjes grond weer leeg te raken, en kan ik gaan bedenken wat ik eigenlijk de rest van het jaar nog in mijn tuin wil hebben. Het spreekt voor zich dat er rond deze tijd veel te oogsten valt! Aan het begin van het seizoen had ik vooral radijs, sla en spinazie. Nu zit ik vooral peultjes, tuinbonen, lente-uitjes, courgettes en bietjes te eten (natuurlijk samen met allerlei lekkere kruiden uit de tuin).
Aan het tuinbonen eten is echter nu een einde gekomen. Mijn kleine grote 'aliens' hebben veel lol, oogst en genietmomentjes bezorgd maar ze zijn op. Langzamerhand begonnen ze er steeds leger en slechter uit te zien, maar dat mag ook. Het wordt tijd om afscheid van ze te nemen.

Doei tuinbonen

Daar liggen ze dan, een bitterzoet moment. De laatste minimale oogst er afgehaald en toen de planten er maar uit gehaald. Doei aliens, tot volgend jaar!

Bij het groeirek had ik nu dus een plekje vrij. Ik mag nog tot eind juni bonen zaaien dus dat heb ik maar gelijk gedaan. Hier zie je ze op een rijtje, met drie boontjes per keer. Mochten er meer dan 1 ontkiemen per plek, dan knip ik die nog weg. Ik heb wel geleerd dat het echt niet te vol moet worden om niet het overzicht te verliezen!

Nieuwe lastminute-boontjes

Deze soort bonen heb ik al een maand terug eerder gezaaid. Ze doen het lekker, maar wat worden ze hoog! Daar had ik me flink op verkeken. Al heel snel kwamen ze boven het groeirek uit. Mijn moeder gebruikte voor deze soort bonen gewoon lange stokken en daar leken ze heel happy mee. Dat idee is dus gelijk gepikt en nu er twee palen achter het rek staan maken ze er ook gelijk flink gebruik van (en terwijl ik dit typ zijn ze al een flink eind gegroeid tot aan de topjes ervan..).

 

Scarlet Runner Beans

Ik ben wel benieuwd wanneer ze nou eens die bonen gaan maken, want ze lijken het vooral erg druk te hebben met naar de zon toe groeien. Ik denk dat ik, zodra ze echt weer voorbij de top gaan groeien, de top van de plant ga knippen. Dit heb ik ook gedaan met de doperwten, peulen en tuinbonen, het schijnt goed te zijn voor de vruchtproductie (en houdt de groei in toom).

Nu ik het toch al heb over de peulen en doperwten, tijd om daar de voortgang in te laten zien. Ik heb op twee plekken peultjes staan. De eerste plek is in de buurt van het groeirek. Ik had in een vorige post gezet dat ze niet heel hoog zouden worden.. ahum.. ook had ik gemeld dat de peultjes zo van de struik te plukken zouden zijn, maar het blijkt dat dat toch wel giftig is. Dus daar zie je maar weer, ik moet nog heel wat leren. Maar het goede nieuws is, ze zijn wel groot maar wat leveren ze veel en wat zijn ze lekker!

Peultjes

Als je goed kijkt kan je al wat peultjes zien hangen, maar ik geloof dat deze foto is genomen nadat ik al heel wat had geplukt. De tweede plek waar ik deze planten heb staan is in de kleine moestuinbakjes. Op de volgende foto zie je hoe de bakken er nu bijstaan. Er is al veel uitgehaald, maar de peulen nemen nog een duidelijk prominente plek in.

Bakjes in juni

Er staat ook nog een andijvie in. Ik heb net zijn laatste broer eruit gehaald en ingevroren, en deze moet er zelf ook snel uit voordat hij gaat doorschieten. Maar ik moet zeggen, hij ziet er prachtig uit!
De peterselie en de dille in het midden zijn niet superspannend, maar ze doen het nog. Ook staat er nog een nieuw slatje in zodat ik salades kan blijven maken. Op het hoekje staat nog een witte kool plant. Ik ben geen witte kool fan, maar hij doet het wel erg leuk en is heel gelukkig met zijn plekje dus hij mag blijven!
Voorin had ik drie mooie lege plekjes. Tijd om weer wat nieuws te zaaien! In de twee linkervakjes heb ik wortelen (de normale soort) gezaaid, en ernaast een vakje met spinazie. Op zich zijn deze bakken wel even prima zo, zodra de andijvie en de peultjes eruit zijn kan ik wat voor de herfst gaan zaaien.
Hier nog een mooie foto van de reuze andijvie die ik er uit gehaald heb:

Andijvietje

Terug naar de peultjes. Het is opvallend hoeveel die planten blijven leveren! Zolang ik lekker blijf plukken maken ze elke keer met een supersnel tempo een nieuwe lading voor me. Zo krijg ik dus, samen met wat andere groentetjes, twee tot drie keer in de week een oogst als dit:

Ziet er toch wel smakelijk uit hè? Zijn ze ook! Dat was misschien toch ook een grote verrassing voor me. Ten eerste dat het überhaupt in mijn grond wil groeien, maar zeker ook dat het zo ontzettend lekker is. Je proeft dat het jonge en verse groentes zijn. Knapperig, zoet en smaakvol.

Goed, ik heb geen flauw idee hoelang de peulen nog blijven leveren, maar zolang het nog duurt geniet ik er van.
De volgende op de oogstlijst zijn de doperwten! Ze beginnen als peulen, maar worden al heel snel veel dikker. Ik heb er nog geen geoogst, maar het zal niet lang meer duren want aan 1 plant worden ze al aardig bol!
Ook de doperwten heb ik op twee plekken staan. Ook deze zouden niet zo hoog worden, maar de meter hebben ze makkelijk gehaald. Ik gok wel dat ze verder niet meer groeien, en vanaf nu alleen maar hun energie gaan stoppen in het maken van erwtjes.
Dit zijn ze! (de foto's zijn wat wazig, sorry daarvoor).

Dikke dopjes!

De planten hangen al lekker vol zoals je wel een beetje kan zien. Ik had nog een leuke foto van de mini-erwtjes in de maak:

Zie je ze zitten, netjes op een rijtje? Yumm, lekker dik worden jongens!

Wat ik nog niet genoemd heb is wat er nu in m'n kleine kasje zit te groeien:

Kasplantje

Het ziet er wat verwarrend uit, maar het zijn drie planten, namelijk de watermeloenen! Leuk experiment, wat hoogst waarschijnlijk niet helemaal gaat lukken. Het is gewoon wat te koud ervoor, zelfs in de kas. Maar tot nu toe lijken ze iniedergeval gezond genoeg. Ze worden met hun drietjes veel te groot voor deze ene kas, dus ik moet er wel twee uithalen op een gegeven moment. Dat blijft wel lastig, vooral omdat ze het alle drie zo leuk nog doen.
Aan alle drie de plantjes zijn bloemetjes gekomen, en aan de grootste plant hangen al twee bolletjes te groeien. We zullen zien! To be continued..

JuniJungle!

Het was misschien een beetje slechte planning om begin juni al op vakantie te gaan. Maar wie had gedacht dat het moestuinieren zo ontzettend zou bevallen en dat het zo succesvol zou zijn? Ik in ieder geval niet. Het was dus even noodzakelijk om mijn tuintje te laten voor wat het was en mezelf in te stellen op tassen inpakken, niets vergeten en vervolgens het vliegtuig te pakken. We zouden maar 11 dagen weg zijn, maar 11 dagen is zeker het dubbele in moestuintijd aangezien alles de grond uitvliegt in de vroege zomer. Tegelijkertijd kan alles ook opeens verdorren mocht er een droge periode aankomen. Desondanks hadden we er toch maar voor gekozen om geen moestuinverzorger in te schakelen. Alleen de aardbeitjes, basilicum en een paar zaailingetjes gingen richting de oppas. De tuin moest het even een tijdje in z'n eentje zien te rooien.

Ik was ook wel benieuwd hoe ik het weer zou aantreffen. Mocht alles dood zijn zou het jammer zijn, maar juni is nog vroeg genoeg om nog een beetje opnieuw te beginnen. 

Hoe dan ook, een prachtige vakantie gehad! Maar op de terugweg in de auto kreeg ik het op m'n zenuwen.. hoe staat het erbij? Thuis aangekomen was de voortuin een onkruidfeestje geworden. Snel naar de achterdeur.. wauw! Wat een jungle! Het groen sprong me tegemoet. Dit had ik toch niet verwacht.. Ik ging snel naar buiten en het werd al snel duidelijk dat ik wel een dagje of twee nodig zou hebben om deze kluwe groene bende uit elkaar te halen. Alles had lekker gewoekerd (het onkruid niet eens zo erg, want daar was gewoon de ruimte niet voor), en alles groeide door elkaar heen. Maar wat een prachtig gezicht! 

De twee weken erna was er niet heel veel tijd om uren in de tuin te werken, maar beetje bij beetje werd het weer overzichtelijk en had ik mijn overgroene tuin weer toegeëigend. Om de dag kan ik weer groente oogsten uit de tuin en dat blijft ontzettend bijzonder, en vooral ongelooflijk lekker. We raken nog verwend! Groente zal nooit meer hetzelfde zijn. 

Het was ook een bijzonder weer de laatste tijd, zon en warmte maar vooral veel regen. Op zich niet zo heel slecht weer voor de moestuin dus, maar ook zeker goed weer voor de slakken. Deze laten hun aanwezigheid dan ook duidelijk merken. Gelukkig is er genoeg voor ons allemaal, dus ik kom nog niet tekort. 

Nou, tijd voor een foto! Gezellig met z'n drieën in de tuin geweest net. 

Tuintje in de avond eind juni

De foto doet niet eens echt recht aan de hoeveelheid groen aan de linkerkant, maar als ik deze foto ga vergelijken met de laatste foto van de tuin op dit blog is het verschil wel erg groot!

De allergrootste verrassing die me te wachten stond waren wel mijn courgetteplanten. Ik heb vier 'normale' courgetteplanten, maar eentje is duidelijk meer happy en is ook een stuk groter gegroeid dan z'n broertjes. Hier hing dan ook mijn eerste eigen zelfgekweekte courgette aan. Deze, en een tweede, is ondertussen al lekker opgepeuzeld, maar deze topper is nog lang niet klaar!

De topcourgette aan het werk

Zoals te zien is hij een mooie grote courgette aan het maken, maar er hangen nog vier andere aan die ook flink snel aan het groeien zijn! Dit betekent dus elke week meerdere verse courgettes. Al helemaal omdat de andere drie planten ook courgettes aan het maken zijn.

Naast deze topper had ik nog twee andere planten geplant, waarvan ik in een vorige blog meldde dat ik niet 100% zeker was wat voor een planten het nou waren. Nu hebben ze alle twijfel bij me weggenomen, want kijk wat ze aan het maken zijn..

Patty Pan Squash

Zie je de gele knobbeltjes onder de bloem? Dat worden ook courgettes, namelijk Patty Pan courgettes. Volgens mij zij ik hardop 'Aaaaaaaw! zo cute!' toen ik ze ontdekte. Precies de vorm die ze nu hebben blijven ze behouden tot het eind, ze worden alleen nog een stuk groter natuurlijk. Zijn ze niet schattig?
Ook deze planten zijn weer heel erg happy, want aan elke plant worden er nu al drie courgettes tegelijk gemaakt. Even een note-to-self, deze planten waren in potgrond geplant en de overige courgettes gewoon in de grond. Het verschil is dus duidelijk te merken!

Hier staan ze dan, mijn vensterbankbaby's helemaal groot geworden:

Courgettes!

Bij terugkomst waren er naast de ontzettende leuke verrassingen ook twee planten te betreuren. Binnen had mijn 'lieveling' de citroenverbena het niet gered. Heel erg jammer, maar hij was echt niet meer te redden. Misschien ga ik hem weer kopen net voor de herfst (als ik hem dan nog ergens tegenkom) zodat ik ook lekkere thee kan maken als het kouder gaat worden.
Wat ook gelijk opviel was de dode aardappelplant. Dit was wel jammer, want de aardappeltjes hadden nog even door kunnen groeien, maar tegelijkertijd wist ik wel dat er wel iets te oogsten zou zijn. Het zou dus niet allemaal voor niets zijn geweest.
De lol die je haalt uit het schatgraven in de aarde op zoek naar bruine knolletjes! Ontzettend leuk! Zelfs al oogstte ik dus veel te vroeg in het jaar, nog steeds bleven er aardig wat knolletjes uit de aarde tevoorschijn komen. Klein, maar ontzettend gaaf en schoon en gezond uitziend.
Hieronder mijn uiteindelijke oogst uit die ene emmer:

Aardappelkrieltjes

Ze waren lekker hoor! Beetje olie erover, knoflook en kruiden en een uitje uit de tuin, zout en peper en hup in de oven. yummie!

Met al dat groen in de tuin is het leuk om nu langzamerhand wat kleur in de tuin te krijgen. De goudsbloemen zijn vandaag voor het eerst allemaal in bloei, en ook de mini-zonnebloemen beginnen nu echt iets geels te laten zien. Ook twee planten met hun grote bloembollen eraan die we hebben laten staan van de vorige bewoners laten zichzelf weer van hun beste kant zien, en hebben weer een reden gegeven om ze ook na dit seizoen kort te wieken maar niet weg te halen.

Kruidenhoekje in de bloei

Hierboven de kleine goudsbloemen op een rijtje, de (flink aangevroten) zonnebloemen erachter, de kruiden er omheen en ook te zien, rode rozen! Deze roosjes zijn een absolute verrassing geworden, want dit waren twee planten, op sterven na dood, die ik als 'last resort' had geplant in de tuin een paar maanden terug. Zie hier, ze staan heerlijk in bloei en hebben zelfs meerdere nieuwe takjes gemaakt. Wat een wondergrond is dit toch.

Mooie bloembollen

Goudsbloemen, aan 1 plant!

Hiernaast zijn de hoge goudsbloemen te zien, vooral de linkerplant doet erg z'n best en heeft een hele zooi bloemen gemaakt. Het wordt tijd dat ik er iets mee gaan doen, want ze zijn supergezond!
Een leuke link naar het recept en de how-to:
Calendulazalf zelf maken




Deze week ben ik van plan opnieuw flink te gaan oogsten, en ik heb daar nog ontzettend veel over te melden. Eerst de tuinbonen, toen de peultjes, de courgettes en nu komen ook nog de doperwtjes en de bietjes erbij! Ontzettend leuk en spannend allemaal. De tijd is nu op, maar de volgende update zal dus niet lang op zich laten wachten!

Peulen, patatten en poesjes (en courgetten)

Gisteren kreeg ik een vrolijk telefoontje van mijn moeder dat ze haar eerste aardappel heeft gespot! We proberen namelijk een interessante manier van aardappelen poten uit.. Aardappelen in een emmer!

Een emmer aardappel

Hier rechts is die emmer te zien, en links zie je het uitneembare gedeelte dat precies in de emmer past. Hierin doe je een laagje potgrond waarin je drie (vooraf uitgekiemde) pootaardappeltjes een mooi plekje geeft. Een laagje aarde erover en wachten maar. Na een tijdje kwamen de langverwachte groene topjes boven de grond uit, en vervolgens gooi je er een laag aarde weer bovenop. Hierna is het weer wachten tot de groene plantjes groter worden, waarna je er weer een laag aarde op gooit. Dit proces herhaalt zich totdat de potgrond tot de rand komt. Het idee is, dat het wortelgestel van de plantjes zo enorm uitgroeit dat er van onderin de emmer tot aan de rand er aardappeltjes gevormd gaan worden!
Mooi bedacht.. maar werkt het ook?
Nou de planten deden het wel! Er was geen vullen meer aan op het laatst, want ze leken meerdere centimeters per dag te groeien. Maar nu blijkt de eerste aardappel zich ook al te hebben vertoond! Het leuke is dat je, wanneer je maar wil, het binnengedeelte eruit kan tillen om te kijken of er al iets te zien is.
Nou na dat telefoontje ging ik natuurlijk ook even kijken, en hmmm.. misschien zie ik ook wel iets!

Ienie-mini-krieltje

Zou dit dan een aardappeltje gaan worden?? Wat een ontzettend leuk en vooral lief idee! Ik deed de bak er mooi weer terug in en liet ze lekker verder groeien.

Ik heb een enorme hoeveelheid peulgewassen in de tuin. Ze zijn ook zo leuk om te zien groeien, dat ik er telkens meer bijzaai. Ze groeien ook lekker snel, blijven allemaal gezond en zien er leuk en fris uit. Ondertussen heb ik een aantal verschillende soorten.

Mijn geweldige tuinbonen

De grootste planten die ik heb zijn wel de tuinbonen. Zoals al eerder vermeld groeien die lekker door, inclusief trossen aan bloemen! Er is nog wel een beetje slakkenschade te zien, maar daar lijken ze zelf niet zo'n last van te hebben.
Gisteren heb ik ook voor het eerst een andere soort boon gezaaid. De 'Scarlet Runner Bean'. Dit is, zoals de naam al zegt, een klimmende boon dus deze heeft een mooi plekje gekregen bij het groeirekje. Ze zijn absoluut vorstgevoelig schijnt, dus ze mochten pas na 'ijsheiligen' de tuin in. Het zouden hele mooie bloemen moeten gaan opleveren, maar ook zeker eetbaar moeten zijn. We gaan het zien! Ik zaai nog een tweede batch in juni, zodat ik toch een beetje een gespreide oogst ga krijgen.

Steeds voller!

In het midden op de vorige foto staan een 12-tal suikerpeultjes. Ik denk dat ze binnen niet al te veel tijd elkaar beginnen te verdringen, dus er zal toch een keer rigoureus uitgedund moeten worden! Dat blijft lastig, vooral met planten die je niet door de salade kan gooien. Maar om ze te moeten zien vechten voor een plaatsje is ook niet leuk.
Ik ben erg benieuwd naar deze plantjes. Het zouden niet te hoge struikjes moeten worden met zoete peultjes die zo van de plant te eten zijn. Nou, zomaar van de plant rechtstreeks in het mondje bevalt me wel! Ik heb deze soort overigens ook nog in een vakje in de kleine moestuinbakken staan:

Suikerpeultjes

Lathyrusjes

Niet alleen eetbare plantjes heb ik in de moestuin. Omdat ik nog plek had bij het groeirekje heb ik gekozen voor twee soorten pronkbonen. Deze zouden de mooiste bloemen moeten gaan geven. Voorin heb ik een rijtje met struikboontjes en achterin een rijtje met klimmers. Ik mocht ze niet zo vroeg in het jaar zaaien, maar nu beginnen ze ergens op te lijken. Ze moeten alleen wel nog een heel eind voordat ze het hek opgegroeid zijn en mooie trossen bloemen gaan laten zien!

Klein Rheinlander Pea

Naast peulen en bonen heb ik ook nog erwten. De soort hierboven heb ik als eerste gezaaid, dit is de   'Klein Rheinlander Pea'. Een struikvormige doperwt. Een tweede soort erwten heb ik meegenomen van mijn moeder (vooral omdat ik compleet vergeten was dat ik ze zelf al had!), en heb ik wat later uitgezaaid. Maar dat ik er nu wat meer van ga oogsten is zeker niet erg, want van alle peulvruchten die ik heb eet ik normaal gesproken eigenlijk alleen de doperwt! (De rest moet ik nog leren eten..).
Zoals op de foto is te zien heb ik gisteren net een nieuw regeltje van deze soort erbij gezaaid.

Nu het dan eindelijk mag van de moestuinkenners, heb ik eindelijk mijn vensterbankpeuters de wijde tuinwereld ingestuurd.
De broccoli en bloemkool heb ik een beetje dicht bij elkaar gezet, want uiteindelijk is het de bedoeling dat ik er maar 1 per soort overhoud, die het liefst een beetje in het midden van het vak staat. Ik wilde alleen wel wat reserve-planten hebben voor als de slakken honger krijgen. Die vinden kleine pasgeplante jonge zaailingetjes nou eenmaal het lekkerst.

Bloemkool en Broccoli

Tussen de bloemkool en broccoli staan nog wat slatjes, maar zolang hun ruimte nog niet nodig is mogen ze even blijven groeien. Mocht de broccoli te groot gaan worden belandt de sla op mijn bord!

Ook heb ik mijn courgettes uitgeplant! Ook de paar planten waarvan ik niet meer wist of het nou 'Patty Pan Squash-courgettes' waren of dat het de watermeloen was..

Ze mogen nog even doorgroeien, misschien kan ik ze dan beter onderscheiden. Mochten het watermeloen planten zijn haal ik ze er uit. Maar ik gok dat ik nu de juiste planten heb weggehaald, en de juiste heb geplant.

Ze staan er zo tof bij! Ik heb er nu 5 mooie grote planten bij, en ze lijken een stuk gelukkiger in de grond dan in een pot. Ook heb ik nog twee potten met 'Patty Pan Squash' gezaaid, deze staan op de vensterbank. Dan weet ik in elk geval zeker dat ik deze uiteindelijk in de tuin heb staan. Twee potten met watermeloen heb ik ook gezaaid. Deze komen verder niet in de buitenlucht, maar worden later in de kas overgeplant.

Het is wel te zien dat de kat lekker meegeniet he? 'Tis zo gezellig om met hem de tuin in te gaan (ook al kan hij flink wat schade doen als hij achter vlindertjes gaat jagen). Hij zorgt ook wel dat ik telkens de tuin weer ingesleurd word, want anders dan krijg ik het wel van hem te horen.

Mijn maatje in de tuin:

Voortgang

Het is nu 16 mei, officieel is het moestuinseizoen nu echt geopend! Nu de dagen van de 'ijsheiligen'  voorbij zijn zou het dus niet meer moeten kunnen vriezen. Nja, dan was dit jaar zeker de uitzondering op de regel want het schijnt wel aan de grond te hebben gevroren vannacht. Gelukkig dacht ik gisteravond er wel aan om  mijn vensterbankbaby's (peuters ondertussen) binnen te zetten.

De peuters bestaan nog steeds uit broccoli, bloemkool, twee soorten courgettes en watermeloen. Ik heb ze de afgelopen dagen elke dag heen en weer zitten slepen om ze langzaam aan te harden aan de buitenlucht. Op dit moment staan ze ook weer buiten op een beschut plekje in de zon (als die nog gaat schijnen).

Vensterbankpeuters

Er is echter een klein probleempje. De broccoli en de bloemkool kan ik mooi uit elkaar houden, en drie plantjes van 1 soort courgette zijn ook duidelijk goed gezaaid en gelabeld. De 'patty pan squash'- courgette en de watermeloentjes echter, zijn compleet in de war geraakt! Ik geloof zelfs dat bij het zaaien in de potjes ik al een fout heb gemaakt, waardoor de verkeerde zaadjes in de verkeerde potjes zijn beland.
Het enige wat ik kan doen is ze gewoon verder te laten groeien, en hopelijk wordt het onderscheid wat duidelijker tussen de verschillende plantjes.

Hoe dan ook, vanaf morgen wordt het weer wat warmer en dan ga ik de broccoli en de bloemkool hun nieuwe gereserveerde plaatsjes laten zien in de tuin. Ook de courgettes wil ik gaan uitplanten. Ik twijfel alleen dus nog over welke planten dat nou precies zijn! Ook weet ik nog niet of ik ze allemaal ga planten op een klein oppervlak, want dan moet ik er wel weer een aantal uit halen als ze groter worden. Dit is toch jammer van die mooie verwende plantjes.Ik kan ze ook ze gewoon lekker verspreid in de tuin planten op de lege plekken die er nog zijn, maar dan ga ik wel met een mega oogst zitten straks! Ik weet niet eens of ik wel van courgettes houd. Goed, ik kan de oogst altijd nog uit gaan delen in de buurt ofzo..

Als ik uiteindelijk de watermeloenplantjes eruit weet te vissen, dan ben ik bang dat ik ze weg ga doen. Ze hebben het de afgelopen tijd te vaak veel te koud gehad, en het beste is om gewoon morgen weer een nieuwe batch te zaaien op de vensterbank en dan te harden in de kas, waar ze uiteindelijk ook gaan blijven.

Het is heerlijk om te zien dat alles groen begint te worden, en de tuin een soort oase-achtige uitstraling begint te krijgen! Vanochtend maakte ik deze foto van de achtertuin. Een beetje overbelicht door de zon dat wel, maar wat een verschil met de foto die ik heb geüpload op de blog op 29 april. Er zit maar 17 dagen tussen!

Tuintje in de ochtendzon

Heerlijk he.. Wat een verademing om nu naar iets moois te kunnen kijken vanuit de woonkamer. Ik ben ook erg tevreden over hoe het gras aan het groeien is. Eerst leek het niet goed gedaan te zijn en was het echt veel te dun op plekken, maar het begint nu toch behoorlijk dicht te worden! Heel mooi en fris groen.

De rest groeit dus ook lekker door, dat is wel te zien! De chinese kool en de andijvie in de bakken achterin de tuin heb ik wat meer ruimte gegeven door ze elk hun eigen vakje te gunnen. De bakken zijn nu dus alweer helemaal volgezaaid en geplant. Zo stonden ze er vanochtend bij:

De bakjes, 16 mei

Alle plantjes zijn helemaal happy in hun eigen vakje, dus ik ben benieuwd hoe groot ze nog gaan worden! De andijvie kan je wel plukken tussendoor, dus deze kan ik nog een beetje binnen de perken houden. De kool daarentegen begint nu al buiten proporties te groeien, dus ik weet niet of de ruimte wel gaat voldoen. Dat is ook wel het leuke van voor het eerst een moestuin hebben, ik heb geen flauw idee wat ik moet verwachten!
De radijs onderin groeit natuurlijk lekker door, de suikerpeulen in het midden bovenin zijn ook heel wat van plan, en de slatjes in de rechterbak laten langzaam maar zeker ook hun derde en vierde blaadjes zien.
In de linkerbak heb ik bovenin dille aan het groeien, maar deze gaan het zwaar krijgen met de chinese kool als buurman! In het midden is er nog 1 vakje waar nog niets zich laat zien. Hier heb ik de peterselie gezaaid, maar die is berucht om de enorme lange tijd die het neemt om uit te kiemen.

Hieronder nog een foto van de rest van de moestuin:

(Moes)tuintje 16 mei

Het is niet een hele duidelijke foto, maar dat het allemaal lekker groeit is wel te zien. De tuinbonen links groeien richting de top van het rekje (met trossen en trossen bloemen), de uien en knoflook vallen op door hun lange sprieten en de sla, rucola en spinazie groeien langzamerhand over het randje heen. Bijna elke dag haal ik een enorme bak met groenvoer uit de tuin, en het is nog altijd even lekker. Al die verschillende smaakjes door elkaar heen, heerlijk. Ik probeer de kas leeg te krijgen (voor de watermeloen uiteindelijk), maar er zitten nog zulke reuzensla's in dat dit nog wel een weekje gaat duren!

Nou... Ik wilde een moestuin beginnen. Al in oktober toen we hier kwamen wonen. Nooit in my wildest dreams had ik gedacht dat het zo veel zou opleveren! Het is elke dag een beetje gratis therapy, het maakt me gelukkig elke keer als ik naar buiten kijk, het is gezond en geeft me beweging, het laat mij heerlijk creatief bezig zijn, alles wat ik aanraak verandert in.. groen, en het is ook nog zooo ontzettend lekker!

Wat een rijkdom!